miara długości

См. также в других словарях:

• miara — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mierze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wielkość uznawana za jednostkę porównawczą przy mierzeniu jednorodnych wielkości fizycznych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miara długości,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary …   Słownik języka polskiego

• mila — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. mil {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miara długości pochodząca ze starożytnego Rzymu, gdzie równała się 1000 krokom, używana dawniej w wielu krajach miała różną długość,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• staje — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawna jednostka długości, różna w zależności od wieku i kraju {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} staropolska miara… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łokieć — m I, D. łokiećkcia; lm M. łokiećkcie, D. łokiećkci 1. «staw łączący ramię z przedramieniem; także staw łokciowy wraz z przedramieniem» Ręka zgięta w łokciu. Trącać się łokciami. Rękawy sięgające do łokcia. ◊ Rozpychać się łokciami «dążyć w sposób …   Słownik języka polskiego

• staje — n I; lm D. staj «dawna miara długości, różna w różnych okresach i okolicach, np. w XIX w. równa 1067 m; także dawna miara powierzchni, najczęściej równa 1,2 1,5 ha» …   Słownik języka polskiego

• kilometr — m IV, D. a, Ms. kilometrtrze; lm M. y «miara długości w układzie metrycznym, równa 1000 metrów (skrót: km)» …   Słownik języka polskiego

• koronny — koronnynni 1. hist. «należący do państwa, do króla; państwowy, królewski» ∆ Dobra koronne «w dawnej Polsce: część dóbr państwowych należąca wyłącznie do króla; królewszczyzna» ∆ Insygnia, klejnoty koronne «insygnia, klejnoty będące oznaką władzy… …   Słownik języka polskiego

• krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy …   Słownik języka polskiego

• piędź — ż V, DCMs. piędzi; lm M. piędzie a. piędzi, D. piędzi «dawna miara długości równa mniej więcej ośmiu calom albo odległości od końca kciuka do końca środkowego palca rozpostartej dłoni» dziś żywe we fraz. Bronić każdej piędzi ziemi, walczyć o… …   Słownik języka polskiego

• stadion — m IV, D. u, Ms. stadionnie; lm M. y 1. «teren sportowy z kompleksem urządzeń do przeprowadzania zawodów, szczególnie w piłce nożnej i lekkiej atletyce, otoczony trybunami dla widzów» Stadion lekkoatletyczny. Stadion sportowy. 2. hist.… …   Słownik języka polskiego